هر كسي مي تواند دچار صرع شود. حدود 1 تا 2 درصد از مردم عادي در طول عمر ممكن است يكبار حمله ي تشنج را تجربه كنند. صرع مي تواند در تمام سنين بروز نمايد. داشتن يك بار تشنج بمعناي صرع نيست. عموما حداقل دو حمله ي تشنج بدون عوامل تحريكي خاص لازم است تا تشنج صرع مطرح گردد.
صرع مي تواند به دلايل مختلفي بروز پيدا كند. از جمله؛ شرایط بیماری ژنتیکی، بیماری مادرزادی واختلال رشد در افراد جوان شایع است و تومورمغزی و سکته مغزی در افراد مسن رایج است و اگر به علت خاصی مانند سکته ،صدمه به سر، خوردن مواد سمی یا مشکلات متابولیک رخ دهند به جای صرع به آن تشنج علامتیِ حاد گفته می شود که در اکثر عوامل باعث به وجود امدن تشنج های بعدی می شوند.
70% از تشنج ها با دارو قابل كنترل كامل يا نسبي هستند و 30% از آنها نياز به اقدامات جراحي دارند. بعضي افراد نياز به درمان مادام العمر براي كنترل تشنج دارند ولي عده اي براي مدت محدود نياز به درمان خواهند داشت. در بعضي از بچه ها با افزايش سن تشنج از بين مي رود.
انواع صرع:
این بیماری با حملات مکرر تشنج بروز پیدا می‌کند و به دو دسته کلی «منتشر» و «موضعی» تقسیم‌بندی می‌شود.
صرع منتشر، تمام مغز را درگیر حمله بیماری می‌کند. درنتیجه باعث از دست رفتن هوشیاری و بروز حرکات بخصوص در اندام‌ها یا به اصطلاح «تشنج بزرگ» می‌شود.
صرع موضعی، تمام قسمت‌های مغز را درگیر حمله نمی‌کند و باعث بروز علائم منتشر نمی‌شود.
در این نوع صرع، بیمار معمولا هوشیاری خود را از دست نمی‌دهد بلکه ممکن است فقط دچار درجاتی از اختلال هوشیاری شود. از خیرگی چشم‌ها گرفته تا حرکات غیرطبیعی بدن، حمله صرع موضعی می‌تواند با علائم مختلفی همراه باشد.
1399/04/26 - 12:14
